De directe omgeving rondom een hond kan soms worden aangeduid als zijn aura. Dit is een term die vaak wordt gebruikt om de onzichtbare ruimte te beschrijven waarin een hond zich veilig en comfortabel voelt. Het concept van een aura komt oorspronkelijk uit energetische theorieën, waar het wordt gezien als een energieveld dat een levend wezen omringt.
De persoonlijke ruimte van een hond omvat zijn eigen lichaam en een directe omgeving eromheen waarin hij zich veilig en comfortabel voelt.
Eigen lichaam: Dit is de fysieke ruimte die de hond inneemt. Het is belangrijk dat deze ruimte wordt gerespecteerd, vooral door vreemden of andere dieren.
Directe omgeving: Dit is de ruimte rondom de hond waarin hij zich veilig voelt. De grootte van deze ruimte kan variëren afhankelijk van de situatie en de persoonlijkheid van de hond. Sommige honden hebben een grotere persoonlijke ruimte nodig dan anderen, vooral in onbekende of stressvolle situaties.
In praktische termen betekent het respecteren van de aura van een hond dat je rekening houdt met zijn behoefte aan persoonlijke ruimte wat cruciaal is voor welzijn, vertrouwen en comfort. Dit betekent dat je de hond niet dwingt om te dicht bij andere honden of mensen te komen als hij zich daar niet prettig bij voelt, en dat je signalen van ongemak of stress herkent en respecteert.
Het huis zelf kan worden gezien als het primaire territorium van de hond. Dit is het gebied waar de hond zich het meest veilig en comfortabel voelt, en waar hij de meeste tijd doorbrengt.
Binnen dit territorium heeft de hond verschillende subgebieden, zoals:
Een veilige persoonlijke plek: een bench weg in de hoek van de living. Het is de bedoeling dat dit een zeer positieve plaats is, en dus geen strafhoek. Als de hond het even niet meer aan kan, dan kan hij zich daar veilig in terugtrekken, met de zekerheid dat niemand daar zal storen.
Rustgebied: De mand, bak of zetelbedje, of misschien wel gewoon op de grond in de living op een plaats waar hij rust tijdens tv-kijken, waar de hond slaapt en rust. Dat kan uiteraard soms ook in de bench zijn. Een natuurhond verlegt zich 's nachts van slaapplaats. Het is dus aangewezen om meer dan één slaapplaats te voorzien, en vooral toe te laten. Een eigen keuze hiervoor laten is van fundamenteel belang. Leer je hond kennen.
Eetgebied: De plek waar de hond zijn eten en drinken krijgt.
Het huis biedt de hond een gevoel van veiligheid en geborgenheid, vergelijkbaar met hoe een hol dat in de natuur zou doen.
Primair speelgebied: Ruimte waar de hond speelt met zijn speelgoed of met gezinsleden. Dat kan binnenshuis alhoewel het rustig houden daar vooral de boodschap is. Maar in principe is dat bv in de tuin.
Primair sociaal gebied: Plek waar de hond interactie heeft met mensen en andere huisdieren, huis en tuin.
Dit omvat plekken waar de hond regelmatig komt, maar die niet direct deel uitmaken van zijn dagelijkse leefomgeving.
Voor de natuurhond is dit het jachtgebied, dat voor een menshond een deel van de tuin kan zijn (lekkernijen en speeltjes zoeken), maar ook:
De buurt: Straten en parken waar de hond regelmatig wordt uitgelaten.
Bezoek aan vrienden of familie: Plekken waar de hond af en toe komt en zich comfortabel voelt.
Het secundaire territorium biedt de hond nog steeds een gevoel van vertrouwdheid en veiligheid, maar is niet zo centraal als het primaire territorium.
Het verplaatsingsgebied van een hond is meestal groter dan het jachtgebied. Dit komt omdat het verplaatsingsgebied alle plekken omvat waar de hond regelmatig naartoe gaat, zoals tijdens wandelingen, het verkennen van de buurt, of het spelen in het park. Het jachtgebied daarentegen is vaak beperkt tot specifieke plekken waar de hond op zoek gaat naar voedsel of speeltjes, wat meestal dichter bij huis is.
Dit gebied kan iets minder veilig zijn, vooral als het gaat om drukke straten of onbekende parken. Het is belangrijk om de hond aan de lijn te houden en goed op te letten op mogelijke gevaren zoals verkeer of andere dieren.
Het gebied daarbuiten, zoals wanneer je met de hond in de auto weggaat of op vakantie gaat, kan worden beschouwd als het uitgebreide territorium. Dit zijn plekken buiten het normale dagelijkse bereik van de hond, waar hij nieuwe omgevingen en situaties ervaart.
Dit gebied kan de meeste risico's met zich meebrengen omdat het onbekend terrein is voor de hond.
Tijdens reizen of vakanties kan de hond geconfronteerd worden met nieuwe en onverwachte situaties. Het is cruciaal om extra voorzorgsmaatregelen te nemen, en ervoor te zorgen dat de hond altijd onder toezicht staat.
Het is essentieel om ervoor te zorgen dat het huis veilig is voordat je een nieuwe hond verwelkomt. Hier zijn enkele stappen om je huis hond-proof te maken. Creëer je een veilige en comfortabele omgeving voor je nieuwe huisgenoot.
Verwijder gevaarlijke voorwerpen: Zorg ervoor dat er geen scherpe voorwerpen, giftige planten of kleine voorwerpen zijn die de hond kan inslikken.
Beveilig elektrische snoeren: Honden kunnen geneigd zijn om op snoeren te kauwen, wat gevaarlijk kan zijn. Beveilig ze of houd ze buiten bereik.
Sluit kasten en deuren: Houd schoonmaakmiddelen, medicijnen en andere gevaarlijke stoffen veilig opgeborgen.
Controleer de tuin: Als je een tuin hebt, zorg ervoor dat deze goed omheind is en dat er geen giftige planten of gevaarlijke plekken zijn waar de hond zich kan verwonden.
Gebruik babyhekjes: Overweeg het gebruik van babyhekjes om bepaalde gebieden af te sluiten waar je de hond niet wilt hebben.
Veilige plaats: Zorg voor een comfortabele en veilige plaats waar de hond zich kan terugtrekken.
Wanneer een hond voor de eerste keer een nieuw huis binnenkomt, is het belangrijk om hem te helpen zich aan te passen en zich veilig te voelen.
Laat hem rustig verkennen: Geef de hond de tijd om op zijn eigen tempo het huis te verkennen. Laat snuffelen en rondlopen zodat de hond vertrouwd raakt met de nieuwe geuren en omgeving.
Typisch is dat de hond van rechts rond heel de buitenkant van de ruimten verkent.
Als alle ruimten zijn gedaan, laat ook kijken naar boven aan de trap, laat de hond dan de tuin verkennen. Zorg voor rustige begeleiding, in principe aan een lange lijn (3 tot 5m).
Let in de tuin op het gedrag van scherpe triggerende geluiden.
Creëer een veilige plek: Zorg voor een comfortabele plek waar de hond zich kan terugtrekken, zoals een bench of een mand. Dit wordt zijn eigen veilige ruimte.
Gebruik positieve bekrachtiging: Beloon de hond met lekkernijen en lof wanneer hij rustig en nieuwsgierig is. Dit helpt hem om positieve associaties te maken met zijn nieuwe omgeving.
Introduceer hem aan gezinsleden: Laat de hond kennismaken met alle gezinsleden op een rustige en vriendelijke manier. Vermijd drukte en geef hem de tijd om aan iedereen te wennen. Laat de hond het intiatief nemen en zorg dat niemand de hond in de ogen kijkt of aanraakt.
Stel een routine in: Honden voelen zich veiliger met een voorspelbare routine. Probeer vaste tijden aan te houden voor eten, wandelen en spelen.
Geduld hebben: Het kan even duren voordat een hond zich volledig op zijn gemak voelt in een nieuwe omgeving. Wees geduldig en begripvol tijdens deze aanpassingsperiode.
Zich aanpassen tot wanneer het hol (huis, en eventueel tuin) als veilig wordt beschouwd, maakt deel uit van het maturiteitsniveau 2 - veiligheid en beschermer.
Als het hol nog niet als veilig wordt beschouwd is het moeilijk voor de hond om een innerlijke rust te vinden en dus ook moeilijk om hogere maturiteitsniveaus te halen.
Het belangrijkste is om de hond de tijd te geven om zich aan te passen en zijn tempo te respecteren.
Wanneer een hond voor het eerst een nieuw wandelgebied verkent, is het belangrijk om hem geleidelijk aan de omgeving te laten wennen.
Korte en rustige wandelingen: Begin met korte wandelingen in de nieuwe omgeving. Dit helpt de hond om zich niet overweldigd te voelen en geleidelijk aan de nieuwe geuren, geluiden en bezienswaardigheden te wennen.
Rustige plekken kiezen: Kies in het begin voor rustige wandelroutes met geen tot weinig afleiding en verkeer. Dit helpt de hond om zich op zijn gemak te voelen en de omgeving op zijn eigen tempo te verkennen.
Positieve bekrachtiging: Beloon de hond met lof (lage positieve open energie) wanneer hij kalm en nieuwsgierig is tijdens de wandeling. Dit versterkt positief gedrag en helpt de hond om de nieuwe omgeving te associëren met positieve ervaringen.
Geduld en observatie: Wees geduldig en observeer het gedrag van je hond. Als hij tekenen van stress of angst vertoont, neem dan een pauze en geef hem de tijd om te kalmeren voordat je verder gaat of keer terug naar huis.
Geleidelijke uitbreiding: Naarmate de hond zich meer op zijn gemak voelt, kun je de wandelingen geleidelijk uitbreiden in de tijd of naar drukkere gebieden of langere routes.
Het belangrijkste is om de hond de tijd te geven om zich aan te passen en zijn tempo te respecteren.
Op bezoek gaan bij iemand anders is een nieuw sociaal gebied voor een hond.
Voorbereiding thuis: Zorg ervoor dat je hond goed uitgelaten en gevoed is voordat je vertrekt. Een vermoeide en tevreden hond is vaak rustiger en beter in staat om nieuwe situaties aan te kunnen.
Bekende voorwerpen meenemen: Neem een paar vertrouwde voorwerpen mee, zoals een favoriete deken of speeltje. Dit kan je hond helpen zich veiliger en meer op zijn gemak te voelen in de nieuwe omgeving.
Rustige introductie: Laat je hond rustig kennismaken met de nieuwe omgeving en de mensen die daar zijn. Geef hem de tijd om rond te snuffelen en zich aan te passen zonder hem te overweldigen. Mensen gaan niet naar de hond toe, maar de hond krijgt het initiatief.
Positieve bekrachtiging: Beloon je hond met lof (lage positieve open energie) wanneer hij kalm en vriendelijk gedrag vertoont. Dit helpt hem om de nieuwe omgeving te associëren met positieve ervaringen.
Eigen ruimte creëren: Zorg ervoor dat je hond een eigen plekje heeft waar hij zich kan terugtrekken als hij zich overweldigd voelt. Dit kan een rustige hoek zijn waar je zijn deken of mand neerzet. Vermijd dat de huisgenoten naar de hond gaan of er heel de tijd tegen bezig zijn.
Geduld en observatie: Wees geduldig en observeer het gedrag van je hond. Als hij tekenen van stress of angst vertoont, geef hem dan de tijd om te kalmeren en forceer geen interacties.
Korte bezoeken: Begin met korte bezoeken en verleng de duur geleidelijk aan naarmate je hond zich meer op zijn gemak voelt in de nieuwe omgeving.
Communicatie met de gastheer: Informeer de gastheer over de behoeften en gedragingen van je hond, zodat zij ook kunnen helpen om een rustige en veilige omgeving te creëren.
Respecteer altijd de tijd die de hond nodig heeft om een nieuwe ruimte of een nieuw gebied te leren kennen.
Weet dat als een hond een tijd ergens anders moet vertoeven en ook de nacht moet doorbrengen, hij niet zoals uit gewoonte kan terugkeren naar het vertrouwde hol. Er zal dus moeten worden gezorgd voor een even vertrouwde alternatieve plaats.
De stemming en energietoestand van de hond zullen daarvan afhangen.
Neem niets als vanzelfsprekend.