Doggy

Doggy is een zwaar getraumatiseerde Duitse herder.

Als pup is hij te vroeg weggehaald bij de moeder.

De mensen waar hij terecht is gekomen hebben hem totaal niet gesocialiseerd waardoor hij heel wantrouwig was tegen zowat alles.

Maar in de pubertijd werd het daardoor nog erger. Hij begon te reageren naar mensen en honden.

De baasjes werden daarover zeer kwaad. Zij werden steeds strenger tegen Doggy.
Maar Doggy begon daardoor agressief te worden naar de baasjes.

Om zich te verdedigen begonnen deze op hem te slaan en te stampen.

Als resultaat is Doggy met een muilband binnengebracht in het asiel. Op dat ogenblik viel hij ook duidelijk uit naar die baasjes.

Niemand mocht hem benaderen. Hij moest zeer voorzichtig worden gevoed in de kooi.

Een verzorger kon na een hele tijd bij hem te zitten, eerst buiten de kooi dan binnen op een afstand, het vertrouwen krijgen.
Dat was echter nog zeer broos want elke verkeerde beweging veroorzaakte een bijtuithaal van Doggy.

Doggy kon stilaan door hem worden gewandeld maar door niemand anders.

Tot Human in het asiel kwam om met enkele honden te gaan wandelen. Doggy intrigeerde Human en omgekeerd.

Human probeerde om met Doggy te gaan wandelen. Bij de eerste keer dat de leiband werd omgedaan verwittigde Doggy al met een beet in de arm want Human had bij het aandoen een hand teveel boven de kop gehouden. Toch slaagde ze er in om te vertrekken.

Onderweg trok Doggy even weg voor een voorbijganger waardoor de leiband onder Doggy's lichaam geraakte. Human moest de leiband onder de poten weghalen maar Doggy begon heel agressief te grommen. Uiteindelijk nadat Doggy wat bewoog kwam de leiband iets meer vrij en kon Human deze toch opnemen. De wandeling werd uiteindelijk goed afgesloten.

Een hele tijd gingen de wandelingen beter. Doggy trok wel regelmatig hard aan de lijn. Hij aanvaarde geen enkele correctie. Dat was veel te gevaarlijk want dan werd hij opnieuw agressief. Contact had je niet echt met Doggy. Het was precies of hij in een andere wereld vertoefde. Ook voor voorbijgangers en zelfs honden gedroeg Doggy zich precies alsof de wereld rondom hem niet bestond. Voedsel of snoepjes interesseerden hem dan ook niet.

Doggy werd nadien tweemaal geplaatst bij mensen maar telkens teruggebracht omwille van ernstige problemen, hij kende niets volgens hen, reageerde zeer agressief..., misschien was er ook bijten bij.

En nu verder...

Human zat in een tweestrijd. Doggy zou heel veel zorg nodig hebben, maar misschien was dit het einde...

Human besliste om Doggy toch mee naar huis te nemen om hem nog een kans op overleven (niet euthanaseren) te geven.

Maar Doggy was duidelijk depressief en agressief, kon ook amper worden benaderd laat staan aangeraakt.

Hoe moest dit worden aangepakt?